<< POWRÓT
(2011-09-28) Ks. Kardynał - życiorys
Ksiądz Kardynał Adam Kozłowiecki SJ urodził się 1 kwietnia 1911 roku w Hucie Komorowskiej koło Kolbuszowej w parafii Majdan Królewski. Jego rodzicami byli Adama i Maria. Matka - Maria z Janochów Kozłowiecka, była spokrewniona z rodziną Fedorowiczów, wielce zasłużonych dla społeczeństwa krakowskiego, zaś Adam pochodził z rodu Kozłowieckich herbu Ostoja. Kozłowieccy wywodzili się ze wschodnich rubieży XVI wiecznej Polski. Ojciec Kardynała był ostatnim właścicielem dóbr ziemskich, rezydującym we dworze w Hucie Komorowskiej. Rodzina Kozłowieckich została wysiedlona z majątku przez niemieckie władze okupacyjne w 1941 r. W 1952 roku cały majątek został przez władze komunistyczne upaństwowiony. Kozłowieccy przeprowadzili się do Zakopanego. Dziś praktycznie prawie nic z dawnego dworu w Hucie Komorowskiej nie pozostało.
Kardynał miał dwóch braci: Czesława, ojca trojga dzieci, absolwenta Uniwersytetu w Louvain. Bedąc oficerem rezerwy Czesław został zmobilizowany i walczył w kampanii wrześniowej 1939. Po klęsce wrześniowej został rozstrzelany przez Gestapo w 1940 roku na wzgórzu Gruszka k. Leska. Drugim z braci był Jerzy - ojciec dwóch córek. W czasie wojny pracował jako agent wywiadu brytyjskiego na terenie Europy. Po wojnie, poszukiwany przez UB uciekł wraz z przyszłą żoną Aliną, łączniczką AK, do Kanady, gdzie przybrał nazwisko George Kennedy. W Kanadzie pełnił honorową funkcję delegata Rządu RP na Uchodźctwie.
W latach 1921-1925 przyszły kardynał Adam Kozłowiecki uczęszczał do znanego Zakładu Naukowo-Wychowawczego św. Józefa w Chyrowie, prowadzonego przez Jezuitów, a następnie kształcił się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Po zdaniu matury, 30 lipca 1929 roku wbrew woli rodziców, wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, odbył nowicjat w Starej Wsi k.Brzozowa, następnie studiował na zakonnym Wydziale Filozoficznym w Krakowie i na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Lublinie. Przyjął święcenia kapłańskie 24 czerwca 1937 w Lublinie z rąk biskupa Karola Niemiry, a zakonne śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1945 w Rzymie. W latach 1933-1934 pracował jako wychowawca młodzieży w konwikcie Zakładu Naukowo-Wychowawczego Św. Józefa w Chyrowie, dokąd powrócił w lipcu 1939 r. po odbyciu trzeciej probacji we Lwowie. 9 września 1939 roku opuścił Chyrów i po kilkutygodniowej tułaczce - 26 października dotarł do Krakowa. Nowe obowiązki ministra kolegium Jezuitów pełnił zaledwie 2 tygodnie.
10 listopada 1939 roku został wraz z 24 współbraćmi aresztowany przez gestapo. Początkowo więziony w Krakowie na Montelupich, następnie w Wiśniczu koło Bochni, w czerwcu 1940 trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 1006), a w grudniu 1940 do obozu Dachau (nr obozowy 22187). Doczekał wyzwolenia KL Dachau przez wojska amerykańskie 29 kwietnia 1945. Po krótkim pobycie w Rzymie wyjechał na misję jezuicką do Północnej Rodezji (dzisiaj Zambia).
Ksiądz Adam Kozłowiecki organizował szkolnictwo katolickie w regionie Kasisi. W 1952 r. otworzył w Mpimie małe seminarium duchowne. Od 1950 r. pełnił funkcję administratora wikariatu apostolskiego Lusaka, a 4 czerwca 1955 roku został mianowany biskupem tytularnym Diospolis Inferior i wikariuszem apostolskim Lusaki. Przyjął święcenia biskupie 11 września 1955 roku z rąk arcybiskupa Jamesa Roberta Knoxa. W kwietniu 1959 r. został promowany na pierwszego arcybiskupa metropolitę Lusaki. Ksiądz biskup brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, a także w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W maju 1969 na własną prośbę został zwolniony z obowiązków arcybiskupa Lusaki; umożliwił w ten sposób nominację księdza zambijskiego. Jako emerytowany arcybiskup (ze stolicą tytularną Potentia Piceno) powrócił do pracy duszpasterskiej, był wikariuszem w parafiach misyjnych Zambii (Chingombe, Mumbwa, Chikuni, Chilalantambo, Mulungushi). Był członkiem m.in. Kongregacji Ewangelizacji Narodów. W latach 1970 - 1991 pełnił także funkcję przewodniczącego Papieskich Dzieł Misyjnych w Zambii. Do powojennej Polski przyjechał po raz pierwszy w roku 1970 r. Jest autorem książek: "Ucisk i strapienie. Pamiętnik więźnia 1939-1945" oraz "Moja Afryka. Moje Chingombe". Jego Eminencja został uhonorowany m.in. Orderem Zasługi RP oraz zambijskim Orderem Wolności. W lutym 1998 roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Andrea al Quirinale. W 2006 r. został odznaczony francuskim Orderem Legii Honorowej, a w 2007 r. przez Prezydenta RP śp. Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. W tym samym roku Senat Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie nadał Kardynałowi Kozłowieckiemu doktorat honoris causa. Jego imieniem nazwano szkołę w Hucie Komorowskiej w powiecie kolbuszowskim.
Ostatnie 15 lat spędził razem z nami na misji w Mpunde :)
Odszedł do Pana 28 września 2007 roku rano w szpitalu w Lusace.
